کتاب لغت

fa ‫در قطار‬   »   th บนรถไฟ

‫34 [سی و چهار]‬

‫در قطار‬

‫در قطار‬

34 [สามสิบสี่]

sǎm-sìp-sèe

บนรถไฟ

bon-rót-fai

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی تايلندی بازی بیشتر
‫این قطار به برلین می‌رود؟‬ นั่นรถไฟไปเบอร์ลินใช่ไหม ครับ / คะ? นั่นรถไฟไปเบอร์ลินใช่ไหม ครับ / คะ? 1
bon-r-́t--ai bon-rót-fai
‫قطار کی حرکت می‌کند؟‬ รถไฟออกเมื่อไร ครับ / คะ? รถไฟออกเมื่อไร ครับ / คะ? 1
b----ót--ai bon-rót-fai
‫کی ‫قطار به برلین می‌رسد؟‬ รถไฟไปถึงเบอร์ลินเมื่อไหร่ ครับ / คะ? รถไฟไปถึงเบอร์ลินเมื่อไหร่ ครับ / คะ? 1
nâ--ró--fa----ai---r̶-l-n-ch--i-ma-i--r------́ nân-rót-fai-bhai-bur̶-lin-châi-mǎi-kráp-ká
‫ببخشید، اجازه هست عبور کنم (رد شوم)؟‬ ขอโทษครับ / คะ ผม / ดิฉัน ขอผ่านหน่อยได้ไหม ครับ / คะ ? ขอโทษครับ / คะ ผม / ดิฉัน ขอผ่านหน่อยได้ไหม ครับ / คะ ? 1
n--n--ó--fai-bhai-b-r̶--i---h----m-̌----a-p---́ nân-rót-fai-bhai-bur̶-lin-châi-mǎi-kráp-ká
‫فکر می‌کنم اینجا جای من است.‬ ผม / ดิฉัน คิดว่านี่เป็นที่นั่งของ ผม / ดิฉัน ครับ / คะ ผม / ดิฉัน คิดว่านี่เป็นที่นั่งของ ผม / ดิฉัน ครับ / คะ 1
na----o-t-f----h---b--̶-lin-cha----a-i--ra-p-ká nân-rót-fai-bhai-bur̶-lin-châi-mǎi-kráp-ká
‫فکر می‌کنم شما روی صندلی من نشسته اید.‬ ผม / ดิฉัน คิดว่าคุณนั่งที่นั่งของผม / ดิฉัน ครับ / คะ ผม / ดิฉัน คิดว่าคุณนั่งที่นั่งของผม / ดิฉัน ครับ / คะ 1
rót-f---àw--m-̂ua-----kra-p-k-́ rót-fai-àwk-mêua-rai-kráp-ká
‫کوپه خواب کجا است؟‬ ตู้นอนอยู่ขบวนไหน ครับ / คะ? ตู้นอนอยู่ขบวนไหน ครับ / คะ? 1
ró------àwk-m--ua--a--k-a---k-́ rót-fai-àwk-mêua-rai-kráp-ká
کوپه خواب در انتهای قطار است.‬ ตู้นอนอยู่ขบวนท้ายสุดของรถไฟ ตู้นอนอยู่ขบวนท้ายสุดของรถไฟ 1
r-----ai----k--e--a------ra-p--á rót-fai-àwk-mêua-rai-kráp-ká
‫و رستوران قطار کجاست؟ درابتدای قطار.‬ และรถเสบียงอยู่ขบวนไหน ครับ / คะ?- ขบวนหน้า ครับ / คะ และรถเสบียงอยู่ขบวนไหน ครับ / คะ?- ขบวนหน้า ครับ / คะ 1
r-́----i----i-t-̌-n---ur--l---me-----a---k-á--k-́ rót-fai-bhai-těung-bur̶-lin-mêua-rài-kráp-ká
‫می‌توانم پایین بخوابم؟‬ ผม / ดิฉัน ขอนอนข้างล่างได้ไหม ครับ / คะ? ผม / ดิฉัน ขอนอนข้างล่างได้ไหม ครับ / คะ? 1
r-́t-fai-bhai-těung--ur--l------u---ài---a-----́ rót-fai-bhai-těung-bur̶-lin-mêua-rài-kráp-ká
‫می‌توانم وسط بخوابم؟‬ ผม / ดิฉัน ขอนอนตรงกลางได้ไหม ครับ / คะ? ผม / ดิฉัน ขอนอนตรงกลางได้ไหม ครับ / คะ? 1
ro-t--ai-b-ai-t-̌u-g-b-r̶-l-n----u---a-i--r----k-́ rót-fai-bhai-těung-bur̶-lin-mêua-rài-kráp-ká
‫می‌توانم بالا بخوابم؟‬ ผม / ดิฉัน ขอนอนข้างบนได้ไหม ครับ / คะ? ผม / ดิฉัน ขอนอนข้างบนได้ไหม ครับ / คะ? 1
kǎw-to----r------́----m--ì-chǎ--kǎ--pa-n--à-y-d-̂--m--i-k-áp---́ kǎw-tôt-kráp-ká-pǒm-dì-chǎn-kǎw-pàn-nàwy-dâi-mǎi-kráp-ká
‫کی به مرز می‌رسیم؟‬ เราจะถึงชายแดนเมื่อไหร่? เราจะถึงชายแดนเมื่อไหร่? 1
ka-w---̂t-kr-́--k------m--ì-------k-̌w-p--n--a--y--â--------r--p---́ kǎw-tôt-kráp-ká-pǒm-dì-chǎn-kǎw-pàn-nàwy-dâi-mǎi-kráp-ká
‫سفر به برلین چقدر طول می‌کشد؟‬ ไปเบอร์ลินใช้เวลานานเท่าไหร่ ครับ / คะ? ไปเบอร์ลินใช้เวลานานเท่าไหร่ ครับ / คะ? 1
ka---t----k---p---́---̌--d-------n-k-̌---a-n--a--y-da-i-mǎ--k--́p--á kǎw-tôt-kráp-ká-pǒm-dì-chǎn-kǎw-pàn-nàwy-dâi-mǎi-kráp-ká
‫قطار تاخیر دارد؟‬ รถไฟจะเข้าช้าไหม ครับ / คะ? รถไฟจะเข้าช้าไหม ครับ / คะ? 1
p-̌-------h-̌n-k-́t--a----̂---h----ê----̂--------g-p-̌--d---c--̌n-k-áp-k-́ pǒm-dì-chǎn-kít-wâ-nêe-bhen-têe-nâng-kǎwng-pǒm-dì-chǎn-kráp-ká
‫چیزی برای خواندن دارید؟‬ คุณมีอะไรอ่านไหม ครับ / คะ? คุณมีอะไรอ่านไหม ครับ / คะ? 1
p-̌--d---chǎn------wâ---̂---h---t-̂e-n-----ka-----p-̌m--i--c-ǎn--r----k-́ pǒm-dì-chǎn-kít-wâ-nêe-bhen-têe-nâng-kǎwng-pǒm-dì-chǎn-kráp-ká
‫اینجا می‌شود خوراکی یا نوشیدنی پیدا کرد؟‬ ที่นี่มีอาหารและเครื่องดื่มขาย ไหม ครับ / คะ? ที่นี่มีอาหารและเครื่องดื่มขาย ไหม ครับ / คะ? 1
p--m-d------̌--k-́t-wâ-ne-e------têe-n---------n--pǒ---ì----̌n---a----á pǒm-dì-chǎn-kít-wâ-nêe-bhen-têe-nâng-kǎwng-pǒm-dì-chǎn-kráp-ká
‫ممکن است مرا ساعت 7 بیدار کنید؟‬ คุณช่วยปลุก ผม / ดิฉัน ตอนเจ็ดโมงได้ไหม ครับ / คะ? คุณช่วยปลุก ผม / ดิฉัน ตอนเจ็ดโมงได้ไหม ครับ / คะ? 1
p----d-̀-c--̌--k-́t--â----n-na----t-̂e--a-ng--ǎwn--p----di--c-a----r-́p-k-́ pǒm-dì-chǎn-kít-wâ-koon-nâng-têe-nâng-kǎwng-pǒm-dì-chǎn-kráp-ká

‫کودکان لب خوان هستند!‬

‫هنگامی که کودکان در حال یادگیری زبان هستند، آنها به دهان پدر و مادر خود توجه می کنند.‬ ‫روانشناسان رشد این موضوع را کشف کرده اند.‬ ‫کودکان تقریبا از شش ماهگی شروع به لب خوانی می کنند.‬ ‫آنها از این راه می آموزند که چگونه باید دهان خود را برای ایجاد صداها حرکت دهند.‬ ‫هنگامی که کودکان به یک سالگی رسیدند، می توانند چند کلمه را درک کنند.‬ ‫از این سن و سال آنها شروع به نگاه گردن در چشم مردم می کنند.‬ ‫با این کار آنها اطلاعات مهم بسیاری را دریافت می کنند.‬ ‫آنها با نگاه به چشم والدین خود، می توانند بگویند که آنها خوشحال یا ناراحت هستند.‬ ‫آنها به این طریق با جهان احساسات آشنا می شوند.‬ ‫وقتی کسی با آنها به زبان خارجی صحبت می کند جالب است.‬ ‫سپس نوزاد پی در پی شروع به لب خوانی می کند.‬ ‫به این ترتیب آنها یاد می گیرند که چگونه صداهای خارجی را نیز تولید کنند.‬ ‫بنابراین، هنگامی که شما با کودکان صحبت می کنید باید همیشه به آنها نگاه کنید.‬ ‫گذشته از آن، کودکان برای پیشرفت زبان خود نیاز به گفت و گو دارند.‬ ‫خصوصا، والدین اغلب حرف های کودکان را تکرار می کنند.‬ ‫و بدین ترتیب کودکان بازخور دریافت می کنند.‬ ‫این امر برای کودکان بسیار مهم است.‬ ‫بدین طریق آنها می دانند که درک می شوند.‬ ‫این تأیید به کودکان انگیزه می دهد.‬ ‫آنها همچنان از آموختن مکالمه لذّت می برند.‬ ‫بنابراین، پخش نوارهای صوتی برای کودکان کافی نیست.‬ ‫مطالعات نشان می دهد که کودکان واقعا قادر به لب خوانی هستند.‬ ‫در آزمایشات، به کودکان فیلم های صامت نشان داده شد.‬ ‫فیلم ها به هر دو زبان مادری و خارجی بودند.‬ ‫کودکان مدّت طولانی تری به فیلم هائی که به زبان خودشان بود نگاه می کردند.‬ ‫آنها به طور محسوسی در انجام این کار بیشتر دقّت می کردند.‬ ‫اما اوّلین کلماتی که کودکان در سراسر جهان ادا می کنند یکسان است.‬ ‫گفتن "مامان" و "بابا" - در تمام زبان ها آسان است!‬