کتاب لغت

fa ‫کار‬   »   th การทำงาน

‫55 [پنجاه و پنج]‬

‫کار‬

‫کار‬

55 [ห้าสิบห้า]

hâ-sìp-hâ

การทำงาน

gan-tam-ngan

نحوه مشاهده ترجمه را انتخاب کنید:   
فارسی تايلندی بازی بیشتر
‫شغل شما چیست؟‬ คุณทำอาชีพอะไร ครับ / คะ? คุณทำอาชีพอะไร ครับ / คะ? 1
g-------ng-n gan-tam-ngan
‫شوهر من پزشک است.‬ สามีดิฉันเป็นแพทย์คะ สามีดิฉันเป็นแพทย์คะ 1
ga---a----an gan-tam-ngan
‫من نیمه وقت به عنوان پرستار کار می‌کنم.‬ ดิฉันทำงานเป็นนางพยาบาล วันละสองสามชั่วโมง ดิฉันทำงานเป็นนางพยาบาล วันละสองสามชั่วโมง 1
k-----a--a---e-e--a---ai-kr-́----́ koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká
‫به زودی حقوق بازنشستگی ما پرداخت می‌شود.‬ อีกไม่นานเราจะได้รับเงินบำนาญ อีกไม่นานเราจะได้รับเงินบำนาญ 1
ko-n-ta----ch--ep-à-ra--kra-----́ koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká
‫اما مالیات ها زیاد هستند.‬ แต่ภาษีสูงมาก แต่ภาษีสูงมาก 1
koon-tam---c--̂---a--r---krá---á koon-tam-a-chêep-à-rai-kráp-ká
‫و بیمه درمانی بالا (زیاد) است).‬ และค่าประกันสุขภาพก็สูง และค่าประกันสุขภาพก็สูง 1
sǎ-me---i---h--n----n-p-̂--ká sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká
‫تو می‌خواهی چکاره بشوی؟‬ หนู อยากเป็นอะไรในอนาคต? หนู อยากเป็นอะไรในอนาคต? 1
s----ee------h-̌-----n---̂----́ sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká
‫من می‌خواهم مهندس بشوم.‬ ผม♂ / หนู♀ อยากเป็นวิศวกร ผม♂ / หนู♀ อยากเป็นวิศวกร 1
sǎ-mee--i---hǎ--b-e-----t-ká sǎ-mee-dì-chǎn-bhen-pæ̂t-ká
‫من می‌خواهم به دانشگاه بروم‬ ผม♂ / หนู♀ อยากศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย ผม♂ / หนู♀ อยากศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัย 1
d-̀--h--n---m--ga-----n----ng--p--a--a-------á---̌w-g-s-----h-̂a-m-ng dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong
‫من کارآموز هستم.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ เป็นพนักงานฝึกหัด ผม♂ / ดิฉัน♀ เป็นพนักงานฝึกหัด 1
di--c-a-n-t-----an--h---n--ng-́p-ya-b-n--an-----s-̌wn--sǎ--chu---m--g dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong
‫درآمدم زیاد نیست.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ มีรายได้ไม่มาก ผม♂ / ดิฉัน♀ มีรายได้ไม่มาก 1
d---c-ǎn--a--ngan--hen-na---ó---a--a--wan---́-s-̌wng-sa-m-c-û--mo-g dì-chǎn-tam-ngan-bhen-na-ngóp-ya-ban-wan-lá-sǎwng-sǎm-chûa-mong
‫من خارج از کشور کارآموزی می‌کنم.‬ ผม♂ / ดิฉัน♀ ฝึกงานอยู่ต่างประเทศ ผม♂ / ดิฉัน♀ ฝึกงานอยู่ต่างประเทศ 1
è---m-̂i---n-rao-jà-dâi-r-́--n--r-n---m---n èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan
‫این رئیس من است.‬ นี่คือหัวหน้าของ ผม / ดิฉัน นี่คือหัวหน้าของ ผม / ดิฉัน 1
èek-m-̂i-nan---o--à-d------́--n-er-n-b-m-nan èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan
‫من همکارهای مهربانی (خوبی) دارم.‬ ผม / ดิฉัน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี ผม / ดิฉัน มีเพื่อนร่วมงานที่ดี 1
e----ma-i-nan--ao-j----âi--a---ng-----ba---an èek-mâi-nan-rao-jà-dâi-ráp-nger̶n-bam-nan
‫ظهرها همیشه به سلف اداره می‌رویم.‬ เราไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหารเสมอ เราไปทานข้าวเที่ยงที่โรงอาหารเสมอ 1
dh-̀-p---e-e---------a-k dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk
‫من به دنبال کار هستم.‬ ผม / ดิฉัน กำลังมองหางาน ผม / ดิฉัน กำลังมองหางาน 1
dh----a-s-̌e-s--o-----̂k dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk
‫یک سال است که بیکارم.‬ ผม / ดิฉัน ว่างงานมาหนึ่งปีแล้ว ผม / ดิฉัน ว่างงานมาหนึ่งปีแล้ว 1
dhæ---a---̌e-sǒ-n----̂k dhæ̀-pa-sěe-sǒong-mâk
‫در این کشور بیکار زیاد است.‬ ที่ประเทศนี้มีคนว่างงานจำนวนมาก ที่ประเทศนี้มีคนว่างงานจำนวนมาก 1
lǽ----p-----g---------p--p---̂--s--o-g lǽ-kâp-rá-gan-sòok-pâp-gâw-sǒong

‫حافظه نیاز به بیان دارد‬

‫اکثر مردم روز اول مدرسه خود را به یاد دارند.‬ ‫امّا، آنها وقایع قبل از آن را به یاد نمی آورند.‬ ‫ما تقریبا هیچ خاطره ای از سال های اول زندگی خود نداریم.‬ ‫اما چرا؟‬ ‫چرا نمی توانیم تجاربی که در کودکی داشته ایم را به خاطر بیاوریم؟‬ ‫دلیل آن در رشد ما نهفته است.‬ ‫گویائی و حافظه تقریبا در یک زمان ایجاد می شود.‬ ‫و یک فرد برای به خاطر سپردن چیزی، نیاز به بیان دارد.‬ ‫بدین معنی که، او باید کلماتی برای بیان تجربیات خود داشته باشد.‬ ‫دانشمندان آزمایشات مختلفی را با کودکان انجام داده اند.‬ ‫و با انجام این کار، موفّق به کشف جالبی شده اند.‬ ‫به محض این که کودکان شروع به صحبت می کنند، همه وقایع قبل از آن را فراموش می کنند.‬ ‫بنابراین، شروع صحبت کردن مصادف با شروع کار حافظه است.‬ ‫کودکان در سه سال اول زندگی خود مطالب زیادی را می آموزند‬ ‫آنها هر روز مطالب جدیدی را فرا می گیرند.‬ ‫آنها همچنین در این سن تجربیات مهم زیادی کسب می کنند.‬ ‫امّا، تمام آنها فراموش می شوند.‬ ‫روانشناسان این پدیده را به عنوان فراموشی نوزادی می شناسند.‬ ‫فقط چیزهایی که کودکان می توانند آن را نامگذاری کنند، باقی می ماند.‬ ‫حافظه اتوبیوگرافیک، از تجربیات شخصی افراد نگهداری می کند.‬ ‫کار آن مانند یک دفتر خاطرات روزانه است.‬ ‫همه چیز مهم زندگی ما در آن ثبت شده است.‬ ‫بدین طریق، حافظه اتوبیوگرافیک هویت ما را تشکیل می دهد.‬ ‫اما رشد آن بستگی به یادگیری زبان مادری دارد.‬ ‫و ما تنها از راه مکالمه می توانیم آن را فعّال کنیم.‬ ‫البته، چیزهایی که ما به عنوان یک کودک یاد گرفته ایم، واقعا از بین نرفته است.‬ ‫آنها در جایی در مغز ما ذخیره شده اند.‬ ‫ولی ما دیگر نمی توانیم به آنها دسترسی داشته باشیم... - شرم آور است، اینطور نیست؟‬