Н---н-- -а ли -- -н---ли.
Н_ з___ д_ л_ м_ о_ в____
Н- з-а- д- л- м- о- в-л-.
-------------------------
Не знам да ли ме он воли. 0 Z-vi-ne r---n-ce-s- -a liZ______ r_______ s_ d_ l_Z-v-s-e r-č-n-c- s- d- l--------------------------Zavisne rečenice sa da li
Да л--ћ---е -- вр-т---?
Д_ л_ ћ_ с_ о_ в_______
Д- л- ћ- с- о- в-а-и-и-
-----------------------
Да ли ће се он вратити? 0 Ne ---- d--l- m- on -oli.N_ z___ d_ l_ m_ o_ v____N- z-a- d- l- m- o- v-l-.-------------------------Ne znam da li me on voli.
Питам-се д---и ----м----у--.
П____ с_ д_ л_ о_ и__ д_____
П-т-м с- д- л- о- и-а д-у-у-
----------------------------
Питам се да ли он има другу. 0 Ne ------a--i-će-se--n --a-i--.N_ z___ d_ l_ ć_ s_ o_ v_______N- z-a- d- l- c-e s- o- v-a-i-i---------------------------------Ne znam da li će se on vratiti.
М-с-- ли он ип-к-на-м--е?
М____ л_ о_ и___ н_ м____
М-с-и л- о- и-а- н- м-н-?
-------------------------
Мисли ли он ипак на мене? 0 Ne----m ----------me---z---i.N_ z___ d_ l_ ć_ m_ p_______N- z-a- d- l- c-e m- p-z-a-i------------------------------Ne znam da li će me pozvati.
Г-в-р- ли-о--и-ак-ис-ину?
Г_____ л_ о_ и___ и______
Г-в-р- л- о- и-а- и-т-н-?
-------------------------
Говори ли он ипак истину? 0 Da--i--e-o----ak--ol-?D_ l_ m_ o_ i___ v____D- l- m- o- i-a- v-l-?----------------------Da li me on ipak voli?
Су--а- да--- ----и--и-ат-.
С_____ д_ л_ ћ_ м_ п______
С-м-а- д- л- ћ- м- п-с-т-.
--------------------------
Сумњам да ли ће ми писати. 0 Da--i--e----ip-- -oli?D_ l_ m_ o_ i___ v____D- l- m- o- i-a- v-l-?----------------------Da li me on ipak voli?
Да--- ћ- -и ---ипак-пис---?
Д_ л_ ћ_ м_ о_ и___ п______
Д- л- ћ- м- о- и-а- п-с-т-?
---------------------------
Да ли ће ми он ипак писати? 0 D- ---ć- -e-on--ratiti?D_ l_ ć_ s_ o_ v_______D- l- c-e s- o- v-a-i-i-------------------------Da li će se on vratiti?
Quando somos bebés começamos a aprender a nossa língua materna.
Isto acontece de uma forma automática.
Não nos apercebemos.
Mas para aprendermos o cérebro precisa de fazer um grande esforço.
A aprendizagem da gramática, por exemplo, envolve um grande esforço.
Todos os dias ouvirá coisas novas.
Recebe constantemente novos estímulos.
Todavia, o cérebro não consegue processar os estímulos isoladamente.
Tem que fazê-lo de uma forma económica.
Por isso, ele orienta-se pelas regularidades linguísticas.
O cérebro recorda-se daquilo que ouve com frequência.
Ele regista a frequência com que uma dada coisa acontece.
É, então, a partir destes exemplos que ele constrói uma regra gramatical.
As crianças sabem se uma frase é verdadeira ou falsa.
Elas não sabem, porém, qual é a justificação.
O cérebro delas conhece as regras sem que elas as tenham estudado.
Os adultos aprendem línguas de uma outra maneira.
Já conhecem as estruturas da sua língua materna.
Elas constituem a base para as novas regras gramaticais.
Mas para aprenderem, os adultos precisam de ter aulas.
Ao aprender a gramática, o cérebro constrói um sistema rígido.
Como são exemplo disso os nomes e os verbos.
São armazenados em diferentes regiões do cérebro.
Durante o seu processamento há diversas regiões que se encontram ativas.
Mesmo as regras simples são aprendidas de um modo diferente do que o das regras complexas.
No caso das regras complexas, são várias as regiões do cérebro envolvidas.
Como exatamente o cérebro aprende a gramática, ainda não foi completamente elucidado pelos especialistas.
No entanto, sabe-se que teoricamente pode-se aprender qualquer gramática...