Не -----д---и ---он-вол-.
Н_ з___ д_ л_ м_ о_ в____
Н- з-а- д- л- м- о- в-л-.
-------------------------
Не знам да ли ме он воли. 0 Za-is-- re-e--ce-s---a-liZ______ r_______ s_ d_ l_Z-v-s-e r-č-n-c- s- d- l--------------------------Zavisne rečenice sa da li
Не--нам да-ли -- се -- врати-и.
Н_ з___ д_ л_ ћ_ с_ о_ в_______
Н- з-а- д- л- ћ- с- о- в-а-и-и-
-------------------------------
Не знам да ли ће се он вратити. 0 Zav--n---e---i-- sa-da-liZ______ r_______ s_ d_ l_Z-v-s-e r-č-n-c- s- d- l--------------------------Zavisne rečenice sa da li
Не-з--м-да ли ће-----о-в-ти.
Н_ з___ д_ л_ ћ_ м_ п_______
Н- з-а- д- л- ћ- м- п-з-а-и-
----------------------------
Не знам да ли ће ме позвати. 0 Ne znam -a l--me--n --l-.N_ z___ d_ l_ m_ o_ v____N- z-a- d- l- m- o- v-l-.-------------------------Ne znam da li me on voli.
Да-ли-ће -е -- -р---ти?
Д_ л_ ћ_ с_ о_ в_______
Д- л- ћ- с- о- в-а-и-и-
-----------------------
Да ли ће се он вратити? 0 N- zn-- -a ---me--- vo-i.N_ z___ d_ l_ m_ o_ v____N- z-a- d- l- m- o- v-l-.-------------------------Ne znam da li me on voli.
Г--ор--л- -- ип-- -с-и--?
Г_____ л_ о_ и___ и______
Г-в-р- л- о- и-а- и-т-н-?
-------------------------
Говори ли он ипак истину? 0 Da--- me-on i-ak--ol-?D_ l_ m_ o_ i___ v____D- l- m- o- i-a- v-l-?----------------------Da li me on ipak voli?
С-мњ-м--а--------- --с--и.
С_____ д_ л_ ћ_ м_ п______
С-м-а- д- л- ћ- м- п-с-т-.
--------------------------
Сумњам да ли ће ми писати. 0 D-----m--on------vol-?D_ l_ m_ o_ i___ v____D- l- m- o- i-a- v-l-?----------------------Da li me on ipak voli?
Д---и-ће-----н ипак-п----и?
Д_ л_ ћ_ м_ о_ и___ п______
Д- л- ћ- м- о- и-а- п-с-т-?
---------------------------
Да ли ће ми он ипак писати? 0 D--li--́e se on --a-i--?D_ l_ ć_ s_ o_ v_______D- l- c-e s- o- v-a-i-i-------------------------Da li će se on vratiti?
Naukę naszego języka ojczystego rozpoczęliśmy jako niemowlęta.
Dzieje się to całkiem automatycznie.
Nie zauważamy tego.
Nasz mózg podczas nauki musi jednak wykonać ogromną pracę.
Kiedy uczymy się na przykład gramatyki, ma bardzo dużo pracy.
Każdego dnia słyszy nowe rzeczy.
Dostaje ciągle nowe impulsy.
Mózg nie potrafi jednak przetworzyć każdego impulsu pojedynczo.
Musi działać ekonomicznie.
Dlatego jest zorientowany na regularność.
Mózg zauważa to, co często słyszy.
Zapisuje, jak często występuje określona rzecz.
Z takich przykładów tworzy później gramatyczną regułę.
Dzieci wiedzą, czy zdanie jest prawidłowe czy błędne.
Nie wiedzą natomiast, dlaczego tak jest.
Ich mózg zna reguły, nie ucząc się ich.
Dorośli uczą się języków inaczej.
Znają już struktury swojego języka ojczystego.
Tworzą one podstawę dla nowych reguł gramatycznych.
Żeby się uczyć, dorośli potrzebują jednak lekcji.
Kiedy mózg uczy się gramatyki, ma stały system.
Jest to widoczne na przykład w rzeczownikach i czasownikach.
Są zapisywane w różnych obszarach mózgu.
Podczas ich przetwarzania aktywne są różne regiony.
Prostych reguł inaczej też się uczy niż reguł złożonych.
Przy regułach złożonych kilka obszarów mózgu współpracuje ze sobą.
Jak dokładnie mózg uczy się gramatyki, nie jest jeszcze zbadane.
Wiadomo jednak, że teoretycznie może nauczyć się każdej gramatyki…