और -----ज़्या----ै
औ_ बी_ ज़्__ है
औ- ब-म- ज़-य-द- ह-
-----------------
और बीमा ज़्यादा है 0 me-e pa----o---- h--nm___ p___ d_____ h___m-r- p-t- d-k-a- h-i----------------------mere pati doktar hain
म---व---श---- -्रश------ले-----/ र-ी-ह-ँ
मैं वि__ में प्_____ ले र_ / र_ हूँ
म-ं व-द-श म-ं प-र-ि-्-ण ल- र-ा / र-ी ह-ँ
----------------------------------------
मैं विदेश में प्रशिक्षण ले रहा / रही हूँ 0 jald---e --- p--sh-n--engej___ h__ h__ p______ l____j-l- h-e h-m p-n-h-n l-n-e--------------------------jald hee ham penshan lenge
दोप-र--ो ह- ----ा--ो----ह-ज-ते हैं
दो___ को ह_ ह__ भो____ जा_ हैं
द-प-र क- ह- ह-े-ा भ-ज-ग-ह ज-त- ह-ं
----------------------------------
दोपहर को हम हमेशा भोजनगृह जाते हैं 0 l-k-- ka- b---- ---a------nl____ k__ b____ z_____ h___l-k-n k-r b-h-t z-a-d- h-i----------------------------lekin kar bahut zyaada hain
इस-द-श म-- ---त --य--ा-ब------ा- लोग-हैं
इ_ दे_ में ब__ ज़्__ बे____ लो_ हैं
इ- द-श म-ं ब-ु- ज़-य-द- ब-र-ज-ग-र ल-ग ह-ं
----------------------------------------
इस देश में बहुत ज़्यादा बेरोज़गार लोग हैं 0 au- ----- -y--d----ia__ b____ z_____ h__a-r b-e-a z-a-d- h-i--------------------aur beema zyaada hai
Die meeste mense onthou hul eerste skooldag.
Maar hulle onthou nie meer wat vooraf gebeur het nie.
Ons kan byna niks van ons eerste lewensjare onthou nie.
Maar hoekom is dit so?
Hoekom kan ons nie onthou wat ons as babas beleef het nie?
Die rede is in ons ontwikkeling.
Taal en herinnering ontwikkel omtrent tegelyk.
En om iets te kan onthou, het ’n mens taal nodig.
Dit beteken hy moet woorde hê vir wat hy beleef.
Wetenskaplikes het verskeie toets op kinders gedoen.
So het hulle ’n interessante ontdekking gemaak.
Sodra kinders leer praat, vergeet hulle alles wat vooraf gebeur het.
Die begin van taal is dus ook die begin van herinneringe.
Kinders leer besonder baie in die eerste drie jaar van hul lewe.
Hulle beleef elke dag nuwe dinge.
Op dié ouderdom het hulle ook baie belangrike ervarings.
Dit gaan nietemin alles verlore.
Sielkundiges noem dié verskynsel kindergeheueverlies.
Net dinge wat die kinders kan noem, bly oor.
Die outobiografiese geheue behou persoonlike ervarings.
Dit werk soos ’n dagboek.
Alles wat in ons lewe belangrik is, word daarin bewaar.
So vorm die outobiografiese geheue ons identiteit.
Sy ontwikkeling hang egter daarvan af dat ’n moedertaal geleer word.
Ons kan ook net deur taal ons herinneringe aktiveer.
Die dinge wat ons as babas geleer het, is natuurlik nie regtig weg nie.
Hulle word iewers in ons brein bewaar.
Maar ons kan hulle nie meer oproep nie – tog jammer, of hoe?