वाक्प्रयोग पुस्तक

mr क्रियापदांच्या रूपप्रकारांचा भूतकाळ १   »   th อดีตกาล ของกริยาช่วย 1

८७ [सत्त्याऐंशी]

क्रियापदांच्या रूपप्रकारांचा भूतकाळ १

क्रियापदांच्या रूपप्रकारांचा भूतकाळ १

87 [แปดสิบเจ็ด]

bhæ̀t-sìp-jèt

อดีตกาล ของกริยาช่วย 1

à-dèet-gan-kǎwng-grì-ya-chûay

तुम्हाला भाषांतर कसे पहायचे आहे ते निवडा:   
मराठी थाई प्ले अधिक
आम्हांला झाडांना पाणी घालावे लागले. เ-----ง-ดน---อก-ม้ เ_____________ เ-า-้-ง-ด-้-ด-ก-ม- ------------------ เราต้องรดน้ำดอกไม้ 0
à-dèet--an-k-̌wng-gr-̀----c-û-y à____________________________ a---e-e---a---a-w-g-g-i---a-c-u-a- ---------------------------------- à-dèet-gan-kǎwng-grì-ya-chûay
आम्हांला घर साफ करावे लागले. เ-า----ทำ--ามสะอา-อ---เ---ท์ เ_______________________ เ-า-้-ง-ำ-ว-ม-ะ-า-อ-า-เ-้-ท- ---------------------------- เราต้องทำความสะอาดอพาทเม้นท์ 0
a--d-̀----a-----------ì-ya-chûay à____________________________ a---e-e---a---a-w-g-g-i---a-c-u-a- ---------------------------------- à-dèet-gan-kǎwng-grì-ya-chûay
आम्हांला बशा धुवाव्या लागल्या. เ--ต-อง-้-ง-าน เ___________ เ-า-้-ง-้-ง-า- -------------- เราต้องล้างจาน 0
r----h--wng--o----ám---̀-k-mái r__________________________ r-o-d-a-w-g-r-́---a-m-d-̀-k-m-́- -------------------------------- rao-dhâwng-rót-nám-dàwk-mái
तुला बील भरावे लागले का? พวก-ธอต--ง--าย---ด--ยหรื-เ-ล-า? พ________________________ พ-ก-ธ-ต-อ-จ-า-บ-ล-้-ย-ร-อ-ป-่-? ------------------------------- พวกเธอต้องจ่ายบิลด้วยหรือเปล่า? 0
rao--ha--n-----t---́-----w--m--i r__________________________ r-o-d-a-w-g-r-́---a-m-d-̀-k-m-́- -------------------------------- rao-dhâwng-rót-nám-dàwk-mái
तुला प्रवेश शुल्क द्यावे लागले का? พว----ต้-ง--ายค--ผ-าน-ระ-ู-้วย----เ--่-? พ_______________________________ พ-ก-ธ-ต-อ-จ-า-ค-า-่-น-ร-ต-ด-ว-ห-ื-เ-ล-า- ---------------------------------------- พวกเธอต้องจ่ายค่าผ่านประตูด้วยหรือเปล่า? 0
r-------wng---́t-n-́---à-k---́i r__________________________ r-o-d-a-w-g-r-́---a-m-d-̀-k-m-́- -------------------------------- rao-dhâwng-rót-nám-dàwk-mái
तुला दंड भरावा लागला का? พว-เธ---อ--่--ค่าป-ับด้ว----อเ--่-? พ___________________________ พ-ก-ธ-ต-อ-จ-า-ค-า-ร-บ-้-ย-ร-อ-ป-่-? ----------------------------------- พวกเธอต้องจ่ายค่าปรับด้วยหรือเปล่า? 0
rao--h--wng-t---k--m-----a-da--p-̂t--e-n r___________________________________ r-o-d-a-w-g-t-m-k-a---a-----a---a-t-m-́- ---------------------------------------- rao-dhâwng-tam-kwam-sà-a-daw-pât-mén
कोणाला निरोप घ्यावा लागला? ใ--ต้อง--จ-กกัน? ใ_____________ ใ-ร-้-ง-า-า-ก-น- ---------------- ใครต้องลาจากกัน? 0
r-o-d-âwn----m-k----s-̀---d-w--ât-mén r___________________________________ r-o-d-a-w-g-t-m-k-a---a-----a---a-t-m-́- ---------------------------------------- rao-dhâwng-tam-kwam-sà-a-daw-pât-mén
कोणाला लवकर घरी जावे लागले? ใค-ต้อง-ล--บ-า-ก่อน? ใ_______________ ใ-ร-้-ง-ล-บ-้-น-่-น- -------------------- ใครต้องกลับบ้านก่อน? 0
r-o---â-n--tam----m-sà---d-w-pa-t-mén r___________________________________ r-o-d-a-w-g-t-m-k-a---a-----a---a-t-m-́- ---------------------------------------- rao-dhâwng-tam-kwam-sà-a-daw-pât-mén
कोणाला रेल्वेने जावे लागले? ใคร-้อง-ั--รถไ-? ใ____________ ใ-ร-้-ง-ั-ง-ถ-ฟ- ---------------- ใครต้องนั่งรถไฟ? 0
rao-dha-w-g--a-n----n r__________________ r-o-d-a-w-g-l-́-g-j-n --------------------- rao-dhâwng-láng-jan
आम्हांला जास्त वेळ राहायचे नव्हते. เราไ-----ก-ย---าน เ_____________ เ-า-ม-อ-า-อ-ู-น-น ----------------- เราไม่อยากอยู่นาน 0
r-o-d---wng-lá-g---n r__________________ r-o-d-a-w-g-l-́-g-j-n --------------------- rao-dhâwng-láng-jan
आम्हांला काही प्यायचे नव्हते. เ-า-ม-อ-าก-ื่ม-ะ-ร เ______________ เ-า-ม-อ-า-ด-่-อ-ไ- ------------------ เราไม่อยากดื่มอะไร 0
ra------w-g-lá---jan r__________________ r-o-d-a-w-g-l-́-g-j-n --------------------- rao-dhâwng-láng-jan
आम्हांला तुला त्रास द्यायचा नव्हता. เ--ไม-อยาก---วน เ_____________ เ-า-ม-อ-า-ร-ก-น --------------- เราไม่อยากรบกวน 0
pu----tu-̶-d-âwn--j--i-----du------------a-o p_____________________________________ p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-b-n-d-̂-y-r-̌---h-a-o --------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-bin-dûay-rěu-bhlào
मला केवळ फोन करायचा होता. ต--น-้---ม / ด--ั--แค่-ย-ก-ท-ศั--์ ต____ ผ_ / ดิ__ แ___________ ต-น-ั-น ผ- / ด-ฉ-น แ-่-ย-ก-ท-ศ-พ-์ ---------------------------------- ตอนนั้น ผม / ดิฉัน แค่อยากโทรศัพท์ 0
pu----t----dha--n--j-̀------du--y--e------a-o p_____________________________________ p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-b-n-d-̂-y-r-̌---h-a-o --------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-bin-dûay-rěu-bhlào
मला केवळ टॅक्सी बोलवायची होती. ผ--- ด-ฉ-----่-้-งกา-เ-ี-ก--็--ี่ ผ_ / ดิ__ แ_______________ ผ- / ด-ฉ-น แ-่-้-ง-า-เ-ี-ก-ท-ก-ี- --------------------------------- ผม / ดิฉัน แค่ต้องการเรียกแท็กซี่ 0
p---k-tur̶-d--̂------̀i--i--d-̂-y-r------la-o p_____________________________________ p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-b-n-d-̂-y-r-̌---h-a-o --------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-bin-dûay-rěu-bhlào
खरे तर मला घरी जायचे होते. ท-่จ-ิ- -ม-/ ----น--ย-ก--บรถกล-บบ--น ที่___ ผ_ / ดิ__ อ_____________ ท-่-ร-ง ผ- / ด-ฉ-น อ-า-ข-บ-ถ-ล-บ-้-น ------------------------------------ ที่จริง ผม / ดิฉัน อยากขับรถกลับบ้าน 0
p---k---r̶---â--g--ài-kâ--a---bhr-̀----o-----y--ě----la-o p__________________________________________________ p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-k-̂-p-̀---h-a---h-o-d-̂-y-r-̌---h-a-o ------------------------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-kâ-pàn-bhrà-dhoo-dûay-rěu-bhlào
मला वाटले की तुला तुझ्या पत्नीला फोन करायचा होता. ผ--/ ด--ั---ิ--่--คุณ-ยาก----ห-------อ-คุณ ผ_ / ดิ__ คิ___ คุ_____________________ ผ- / ด-ฉ-น ค-ด-่- ค-ณ-ย-ก-ท-.-า-ร-ย-ข-ง-ุ- ------------------------------------------ ผม / ดิฉัน คิดว่า คุณอยากโทร.หาภรรยาของคุณ 0
p-̂a---ur--dh-̂wng---̀i----------bh----dh-o-d-̂---rě------̀o p__________________________________________________ p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-k-̂-p-̀---h-a---h-o-d-̂-y-r-̌---h-a-o ------------------------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-kâ-pàn-bhrà-dhoo-dûay-rěu-bhlào
मला वाटले की तुला माहिती केंद्राला फोन करायचा होता. ผม --ด-ฉั- --ดว่า---ณ --าก-ทรสอบถา-ข้---ล ผ_ / ดิ__ คิ___ คุ_ อ________________ ผ- / ด-ฉ-น ค-ด-่- ค-ณ อ-า-โ-ร-อ-ถ-ม-้-ม-ล ----------------------------------------- ผม / ดิฉัน คิดว่า คุณ อยากโทรสอบถามข้อมูล 0
p---k-tu-------w-g-jà--ka--pa----h-a---ho--d--ay--ě---hla-o p__________________________________________________ p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-k-̂-p-̀---h-a---h-o-d-̂-y-r-̌---h-a-o ------------------------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-kâ-pàn-bhrà-dhoo-dûay-rěu-bhlào
मला वाटले की तुला पिझ्झा मागवायचा होता. ผ----ด--ั- ---------- อ--กส---พ---่า ผ_ / ดิ__ คิ___ คุ_ อ_________ ผ- / ด-ฉ-น ค-ด-่- ค-ณ อ-า-ส-่-พ-ซ-่- ------------------------------------ ผม / ดิฉัน คิดว่า คุณ อยากสั่งพิซซ่า 0
pu-ak---r--d-a-w----a-i---̂p-r-́---u-ay-rě--bh-ào p_________________________________________ p-̂-k-t-r---h-̂-n---a-i-k-̂---a-p-d-̂-y-r-̌---h-a-o --------------------------------------------------- pûak-tur̶-dhâwng-jài-kâp-ráp-dûay-rěu-bhlào

मोठी अक्षरे, मोठ्या भावना

जाहिराती चित्रांचा भरपूर वापर करतात. चित्र आपली एखादी विशिष्ट आवड नजरेस आणते. आपण त्यांच्याकडे अक्षरांपेक्षा अधिक काळ आणि उत्सुकतेने पाहतो. यामुळेच, आपल्याला चित्रांसोबत जाहिराती देखील चांगल्या लक्षात राहतात. चित्रे देखील अतिशय तीव्रतेने भावनिक प्रतिक्रिया निर्माण करतात. मेंदू फार लवकर चित्रे ओळखते. त्यास माहिती पडते की चित्रांमध्ये काय पाहता येईल. चित्रांपेक्षा अक्षरे ही वेगळ्या पद्धतीने कार्य करतात. ते अमूर्त वर्ण आहेत. म्हणून, आपला मेंदू अक्षरांप्रती धिम्या गतीने प्रतिसाद देतो. पहिल्यांदा त्यास शब्दांचा अर्थ समजून घ्यावयास लागतो. एकजण असेही म्हणेल की, मेंदूच्या भाषा विभागाने अक्षरे भाषांतरित केली पाहिजे. परंतु, अक्षरे वापरून देखील भावना उत्पन्न करता येतात. मजकूर फक्त मोठा असणे आवश्यक आहे. संशोधन असे सांगते की, मोठ्या अक्षरांचा मोठा प्रभाव पडतो. मोठी अक्षरे फक्त लहान अक्षरांपेक्षा मोठी असतात असे नाही. तर ते तीव्र भावनिक प्रतिक्रिया देखील उमटवितात. हे सकारात्मक तसेच नकारात्मक भावनांसाठी खरे आहे. मानवास गोष्टींचा आकार नेहमीच महत्वाचा राहिला आहे. मनुष्याने धोक्यास त्वरीत प्रतिक्रिया देणे आवश्यक आहे. आणि जेव्हा काही खूप मोठे असते तेव्हा ते फारच जवळ पोहोचलेले असते! म्हणून मोठी चित्रे तीव्र प्रतिक्रिया उमटवितात हे समजण्यासाखे आहे. आपण मोठ्या अक्षरांना कशी प्रतिक्रिया देतो हे अजूनही अस्पष्ट आहे. अक्षरे प्रत्यक्षात मेंदूस संकेत नाहीत. असे असून देखील जेव्हा तो मोठी अक्षरे पाहतो तेव्हा जास्त क्रिया करतो. हा निष्कर्ष शास्त्रज्ञांस फारच मनोरंजक आहे. हे असे दर्शविते की, आपल्यास अक्षरांचे महत्व किती आहे. कसे तरीही आपल्या मेंदूने लिखाणास प्रतिक्रिया द्यावयाचे शिकलेले आहे.