Размоўнік

be Праца   »   da Arbejde

55 [пяцьдзесят пяць]

Праца

Праца

55 [femoghalvtreds]

Arbejde

Выберыце, як вы хочаце бачыць пераклад:   
Беларуская Дацкая Гуляць Больш
Кім Вы працуеце? H-ad--rbej----han som? H___ a_______ h__ s___ H-a- a-b-j-e- h-n s-m- ---------------------- Hvad arbejder han som? 0
Мой муж па прафесіі доктар. M-n---n- er læge. M__ m___ e_ l____ M-n m-n- e- l-g-. ----------------- Min mand er læge. 0
Я працую на паўстаўкі медсястрой. Je--a-be--e---el-i-s-som---ge---j---k-. J__ a_______ d______ s__ s_____________ J-g a-b-j-e- d-l-i-s s-m s-g-p-e-e-s-e- --------------------------------------- Jeg arbejder deltids som sygeplejerske. 0
Хутка мы выйдзем на пенсію. V- gå--s-a-t -- -e-si-n. V_ g__ s____ p_ p_______ V- g-r s-a-t p- p-n-i-n- ------------------------ Vi går snart på pension. 0
Але падаткі высокія. M-n----tt----- h--. M__ s______ e_ h___ M-n s-a-t-n e- h-j- ------------------- Men skatten er høj. 0
І страхаванне на выпадак хваробы дарагое. O--sy-e---ri--en -- -yr. O_ s____________ e_ d___ O- s-g-s-k-i-g-n e- d-r- ------------------------ Og sygesikringen er dyr. 0
Кім ты хочаш стаць? H-ad v-l du væ--? H___ v__ d_ v____ H-a- v-l d- v-r-? ----------------- Hvad vil du være? 0
Я жадаю стаць інжынерам. Jeg -i- v-re in-eniør. J__ v__ v___ i________ J-g v-l v-r- i-g-n-ø-. ---------------------- Jeg vil være ingeniør. 0
Я жадаю вучыцца ва універсітэце. J----il --se p- u--------et--. J__ v__ l___ p_ u_____________ J-g v-l l-s- p- u-i-e-s-t-t-t- ------------------------------ Jeg vil læse på universitetet. 0
Я практыкант. Je---- ----t---nt. J__ e_ p__________ J-g e- p-a-t-k-n-. ------------------ Jeg er praktikant. 0
Я зарабляю няшмат. J----j--er----- ----t. J__ t_____ i___ m_____ J-g t-e-e- i-k- m-g-t- ---------------------- Jeg tjener ikke meget. 0
Я праходжу практыку за мяжой. Jeg--r - --a-t-- ---dl-ndet. J__ e_ i p______ i u________ J-g e- i p-a-t-k i u-l-n-e-. ---------------------------- Jeg er i praktik i udlandet. 0
Гэта мой начальнік. D-t e- mi--chef. D__ e_ m__ c____ D-t e- m-n c-e-. ---------------- Det er min chef. 0
У мяне прыемныя калегі. J-g--a--rare -ol-eg--r. J__ h__ r___ k_________ J-g h-r r-r- k-l-e-a-r- ----------------------- Jeg har rare kollegaer. 0
У абед мы заўсёды ходзім у сталоўку. I -rok-s------n gå---- ---id---ka---n--. I f____________ g__ v_ a____ i k________ I f-o-o-t-a-s-n g-r v- a-t-d i k-n-i-e-. ---------------------------------------- I frokostpausen går vi altid i kantinen. 0
Я шукаю месца працы. J-- -ø--r--ob. J__ s____ j___ J-g s-g-r j-b- -------------- Jeg søger job. 0
Я ўжо год беспрацоўны. Jeg---r ---et-ar--jds--s - -- å-. J__ h__ v____ a_________ i e_ å__ J-g h-r v-r-t a-b-j-s-ø- i e- å-. --------------------------------- Jeg har været arbejdsløs i et år. 0
У гэтай краіне занадта шмат беспрацоўных. D-r--r-f-- ---ge--rbejd-løse-- -e- -er -a--. D__ e_ f__ m____ a__________ i d__ h__ l____ D-r e- f-r m-n-e a-b-j-s-ø-e i d-t h-r l-n-. -------------------------------------------- Der er for mange arbejdsløse i det her land. 0

Памяці патрэбна мова

Большасць людзей памятае свой першы дзень у школе. Але яны не памятаюць таго, што было раней. Мы амаль што нічога не памятаем аб сваіх першых гадах жыцця. Але чаму гэта так? Чаму мы амаль што не памятаем тое, што мы перажылі, калі былі маленькімі дзецьмі? Прычына гэтага ў нашай памяці. Мова і памяць развіваюцца прыкладна адначасова. І для таго, как запомніць нешта, чалавеку патрэбная мова. Гэта значыць, што ён павінен мець словы для таго, што ён перажыў. Вучоныя праводзілі розныя тэсты з дзецьмі. Пры гэтым яны зрабілі цікавае адкрыццё. Як толькі дзеці пачынаюць размаўляць, яны забываюць тое, што з імі было дагэтага. Такім чынам, пачатак мовы для іх з'яўляецца пачаткам успамінаў. У першыя тры гады жыцця дзеці вучацца шматлікім рэчам. Кожны дзень яны пазнаюць нешта новае. У такім узросце яны набываюць вельмі важны вопыт. Тым не менш, усё гэта прападае. Псіхолагі называюць гэты феномен ‘дзіцячая амнезія’ У памяці застаюцца толькі тыя рэчы, якія дзеці могуць назваць. Асабістыя ўспаміны захоўвае аўтабіяграфічная памяць. Яна функцыянуе, як дзённік. У ёй захоўваецца ўсё тое, што нам важна. Тым самым аўтабіяграфічная памяць фарміруе таксама нашую індывідуальнасць. Але яе развіццё залежыць ад вывучэння роднай мовы. І толькі з дапамогай мовы мы можам актывіраваць нашую памяць. Рэчы, якія мы пазналі, калі былі дзецьмі, канешне, не зніклі. Яны ўсе захованы ў нашым мозгу. Але мы больш не маем доступу да іх - сапраўды шкада, так?