சொல்லகராதி

بہت

میں نے واقعی بہت پڑھا۔

bohat

mein ne waqai bohat parha.

அதிகமாக

நான் அதிகமாக வாசிக்கின்றேன்.

صرف

بینچ پر صرف ایک آدمی بیٹھا ہے۔

ṣirf

bēnch par ṣirf aik ādmī bēṯhā hai.

மட்டுமே

பேங்கில் மட்டுமே ஒரு மனிதன் உழைந்துக்கின்றான்.

کہاں

سفر کہاں جا رہا ہے؟

kahān

safar kahān jā rahā hai?

எங்கு

பயணம் எங்கு செல்லுகிறது?

ایک دفعہ

ایک دفعہ، لوگ غار میں رہتے تھے۔

aik daf‘a

aik daf‘a, log ghār mein rehtē thē.

ஒரு முறை

ஒரு முறை, மக்கள் குகையில் வாழ்ந்திருந்தனர்.

نیچے

وہ وادی میں نیچے اُڑتا ہے۔

neechay

woh waadi mein neechay urta hai.

கீழே

அவன் பள்ளத்திற்கு கீழே பறந்து செல்கின்றான்.

بھی

کتا بھی میز پر بیٹھ سکتا ہے۔

bhi

kutta bhi mez par baith sakta hai.

அதனால்

நாய் அதனால் மேசைக்கு உட்கார அனுமதி இருக்கின்றது.

کیوں

وہ مجھے کھانے پر کیوں بلارہا ہے؟

kyun

woh mujhe khane par kyun bula raha hai?

ஏன்

அவன் எனக்கு சாப்பாடு செய்ய ஏன் அழைக்கின்றான்?

باہر

بیمار بچہ باہر جانے کی اجازت نہیں ہے۔

bahar

beemar bacha bahar janay ki ijazat nahi hai.

வெளியே

பாதிக்கப்பட்ட குழந்தை வெளியே செல்ல அனுமதிக்கப்படவில்லை.

پہلا

پہلا احتیاط آتا ہے۔

pehla

pehla ihtiyaat aata hai.

முதலில்

பாதுகாப்பு முதலில் வருகின்றது.

باہر

وہ پانی سے باہر آ رہی ہے۔

baahir

woh paani se baahir aa rahi hai.

வெளியே

அவள் நீரில் இருந்து வெளியே வருகின்றாள்.

پہلے ہی

مکان پہلے ہی بیچا گیا ہے۔

pehlē hī

makan pehlē hī bēcha gayā hai.

ஏற்கனவே

வீடு ஏற்கனவே விற்று விட்டது.

صبح

صبح میں، میرے پاس کام پر بہت زیادہ تناو ہوتا ہے۔

ṣubḥ

ṣubḥ meiṅ, mere pās kām par bohot zyādah tanāo hotā hai.

காலையில்

காலையில் நான் வேலையில் அதிக அழுத்தம் உண்டு.