როგორ შიფრავს ენები დაძაბულობასა და ასპექტს?

ენები სხვადასხვა მეთოდებით ენკოდებიან დროსა და მდგომარეობას. დროს ენის მეჩხერები განაწილებენ წარსულ, მიმდინარე და სამომავლოში.

დროის კონიუგაცია ენებში განიკუთება სასრულის აღსაწერად მისი განვითარების პროცესში.

ზოგადი სიტყვების მოცემული ფორმის გამოყენებით ხდება მომდევნო დროის მითითება.

მდგომარეობა არის კი ის ენის ფუნქცია, რომელიც მიუთითებს დამთავრების სტატუსს დროის მიმართულებით.

ზოგადად, ენები გამოყენებენ ან ცალკეულ სიტყვის ფორმას, რომელიც მიუთითებს მიმდინარე მოქმედების სტატუსს.

მსგავსად, ზოგიერთი ენა გამოყენებს სპეციალურ სიტყვებს და ფრაზებს, რომ მიუთითოს მოქმედების ხანგრძლივობა.

ასევე, ენის ფორმები ხშირად გამოიყენებიან განუწყვეტლობის ან წყვეტილობის მისათითებლად.

და როცა ეს ერთმანეთთან ერთიანდება, მივიღებთ ენის კომპლექსური დროის ენკოდების სისტემას.