Як мовы кадзіруюць час і аспект?

Мовы кодуюць час і аспект рознымі спосабамі. Аднак ёсць кампаненты, якія ўзаемадзейнічаюць у большасці моваў, каб утварыць сістэмы часу і аспекту.

Англійская мова выкарыстоўвае формы дапаможных дзеянняў, каб паказваць час. Напрыклад, “am running“ паказвае прысутнічы час, а “ran“ паказвае мінулы час.

У некаторых мовах, такіх як іспанская, формы часу ўтвараюцца з дапамогай змянення канцоўак глаголаў. Напрыклад, “-o“ выкарыстоўваецца для прысутнічага часу, а “-é“ для мінулага.

Аспект паказвае стан або працэс дзеяння. У англійскай мове “I am eating“ паказвае незавершаны працэс (трывальны аспект), а “I ate“ паказвае завершанае дзеянне (завершаны аспект).

Некаторыя мовы, такія як руская, маюць асобныя формы глаголаў для розных аспектаў. Напрыклад, “читаю“ (незавершаны аспект) у адрозненне ад “прочитал“ (завершаны аспект).

У некаторых мовах, такіх як кітайская, час не кодуецца граматычна, але падкрэсліваецца з дапамогай слоў часу або кантэксту. Аспект выкарыстоўваецца болей актыўна.

Некаторыя мовы маюць асобныя формы для паказу ціскання на початак, працэс або канец дзеяння. Гэта азначае, што ёсць болей складаныя сістэмы часу і аспекту.

Такім чынам, мовы маюць розныя спосабы кодавання часу і аспекту. Гэта залежыць ад спецыфікі кожнай мовы і яе гістарычнага развіцця.